معماری

آنچه كه در اولین برخورد با واژه خانه به ذهن انسان خطور می­كند، مكانی است برای سكونت كه بخش كوچكی از دنیای بزرگ است، اما اگر در نحوه برخورد خود تغییری ایجاد كنیم و زاویه دید خود را با مردمی كه در آن خانه سكونت دارند یا به تعیبری زندگی می­كنند، همراه كنیم، آن­هنگام خواهیم دید كه خانه می­تواند تمام دنیای آنها باشد. خانه فضای خواب و استراحت، پوشاك، ماشین، فضای كار، كلكسیون كارهای هنری، حتی خود و بچه­های آنها را در خود جای می­دهد.

البته ممكن است بسته به موقعیت و شرایطی كه یك خانه در آن قرار می­گیرد این موارد تغییر كند. خانه ممكن است در قطعه زمینی در جنگل یا در چمنزار واقع شده باشد، می­تواند در یك شهرك یا شهر یا حتی در محدوده­ای خاص در یك ساختمان قرار بگیرد. آنچه كه به سكونت در خانه شكل می­دهد حضور ساكنان در آن فضا یا ساختمان جدید است كه خود معمولا فضای زندگی موردنظر را با استفاده از رنگ، نور و مبلمان ایجاد می­كنند و به­گونه مطلوب و دلخواه فضا را تغییر می­دهند.

طی دهه­ های گذشته، شهرها تنها به مكانی برای استقرار خانه­ها تبدیل شده­اند كه البته عمدتا به دلایل مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و … با از بین رفتن فضاهای عمومی، هویت و ویژگی متمایزتری به خود گرفته­اند. تراكم در شهرهای بزرگ و تمایل مردم برای داشتن خانه شخصی، باعث پیدایش فضاهایی جدید برای زندگی شده است. این فضاها، همان آپارتمان­های كوچكی است كه همانند خانه­های بسیار كوچك، بر سبك زندگی خاص كنونی انسان ها تاثیر گذاشته است.